Święty Patapios z Teb

Żył w IV wieku w Tebach w Egipcie był bogatym chrześcijaninem. Jednak już od młodych lat wybrał życie pustelnika nana pustyni. Wielu odwiedzało go, aby udać się po radę i jego kazań. Później Patapios opuszcza pustynię i udaje się do Konstantynopola. Tam spotkał dwóch innych ascetów, Varasa i Ravoulasa, którzy stali się świętymi.

Święty Patapios mieszkał w rejonie Blachernae gdzie założył monaster i gdzie ostatecznie zmarł.

Jego relikwie wędrowały w Bizancjum i w celu ochrony zostały schowane do jaskini, funkcjonującej jako pustelni, gdzie o nich zapomniano.

Jaskinia z reliktem świętego została odkryta w 1904 roku przez mieszkańców Loutraki. W 1952 r. na miejscu jaskini gdzie zostały znalezione relikwie zostaje wybudowany monaster i relikwie świętego zostają w nim umieszczone.

W monasterze św Patapiosa mieszka 40 mniszek. Monaster wychodzi na morze i Loutraki. Pamięć św. Patapiosa obchodzona jest 8 grudnia; A także wtorek po Pascha jako pamiątka dnia znalezienia reliktu.